Στην κρισιμότερη, μετά το 1974, στιγμή της πορείας του κυπριακού προβλήματος, εκεί που πραγματικά θα κρινόταν η ύπαρξη της Κυπριακής Δημοκρατίας και η επιβίωση του Κυπριακού Ελληνισμού, όταν θα έπρεπε ο κυπριακός λαός να αποφασίσει εάν αποδεχόταν ή όχι το σχέδιο Ανάν, ο αείμνηστος Πρόεδρος, Τάσσος Παπαδόπουλος, ζύγισε τα υπέρ και τα κατά του σχεδίου και έπραξε ότι ανέκαθεν έπραττε, στη πολιτική του διαδρομή: έθεσε πάνω απ’ όλα το συμφέρον της πατρίδας και του λαού και αψηφώντας απειλές και πιέσεις, εντός και εκτός Κύπρου, με το θρυλικό πλέον διάγγελμα του, της 7ης Απριλίου 2004, κάλεσε το λαό να πει ΟΧΙ στο σχέδιο Ανάν.
Η θέση του Τάσσου Παπαδόπουλου δεν προέκυψε αβίαστα, αλλά μετά από ενδελεχή μελέτη κάθε πτυχής και κάθε λεπτομέρειας του σχεδίου.
Το σχέδιο «λύσης» του τότε ΓΓ του ΟΗΕ, Κόφι Ανάν, επικροτούσε το άδικο, επιβράβευε την κατοχική Τουρκία, καταργούσε την Κυπριακή Δημοκρατία και υποθήκευε το μέλλον του Κυπριακού Ελληνισμού.
Και αυτό, ο Τάσσος Παπαδόπουλος ανέδειξε και απέδειξε μέσα από το διάγγελμα του, με αναλύσεις, επιχειρήματα και αδιάσειστα στοιχεία.
«Παρέλαβα κράτος διεθνώς αναγνωρισμένο. Δεν θα παραδώσω ‘‘κοινότητα’’, χωρίς δικαίωμα λόγου διεθνώς και σε αναζήτηση κηδεμόνα. Και όλα αυτά έναντι κενών, παραπλανητικών, δήθεν, προσδοκιών. Έναντι της ανεδαφικής ψευδαίσθησης ότι η Τουρκία θα τηρήσει τις δεσμεύσεις της», ανέφερε χωρίς περιστροφές ο αείμνηστος Προέδρος.
Το διάγγελμα του Τάσσου Παπαδόπουλου της 7ης Απριλίου 2004, έδωσε πνοή στον καταπονημένο Κυπριακό Ελληνισμό και ενίσχυσε τη διάθεση του για αγώνα, για δικαίωση του πόθου για απαλλαγή από την κατοχή.
Για το Δημοκρατικό Κόμμα, η αξιοπρεπής στάση του Τάσσου Παπαδόπουλου, που παραπέμπει στα ΟΧΙ της μακραίωνης ελληνικής ιστορίας, αποτελεί άσβεστο φάρο, που καθοδηγεί και θα συνεχίσει να καθοδηγεί τα βήματα της πολιτικής μας στον αγώνα για απελευθέρωση και για σωστή λύση του κυπριακού.
Γραφείο Τύπου
6 Απριλίου 2020
