Αείμνηστε Στυλιανέ Κωνσταντή,
Η Αργάκα σε υποδέχεται με συγκίνηση και τιμές ήρωα.
Την ίδια στιγμή σε αποχαιρετά και σε κατευοδώνει στο μεγάλο ταξίδι με το οποίο ολοκληρώνεται η πορεία σου προς την αθανασία.
Ήταν 15 Αυγούστου του 1974, μεταξύ Κοντεμένου και Κυράς Μόρφου. Άγνωστη η πορεία σας στη συνέχεια και αδιευκρίνιστα τα γεγονότα που σας οδήγησαν στο μαρτυρικό θάνατο και την αθανασία.
Η προδοσία της εποχής εκείνης, που έφερε τον Τούρκο εισβολέα στα ιερά χώματα της Κύπρου, οδήγησε και στην διάλυση κάθε οργάνωσης και κάθε διοικητικής μέριμνας στην Εθνική Φρουρά.
Εσύ και οι σύντροφοί σου, ανήκατε σε ένα Τάγμα, το 281 Τ.Π., που κύρια αποστολή του είχε την απόκρουση της όποιας τουρκικής αποβατικής ενέργειας.
Όμως, αντί να βρίσκεστε στα βόρεια παράλια της Κύπρου και να φυλάτε «Θερμοπύλες», σας οδήγησαν στην Πάφο, για να κυνηγήσετε μακαριακούς!
Της προδοσίας υπήρξε συνέχεια. Τη νύχτα της 19ης Ιουλίου και ενώ ο αποβατικός στόλος της Τουρκίας έπλεε προς τις κυπριακές ακτές, αντί το Τάγμα σας να οδηγηθεί στον τόπο της εισβολής για απόκρουση της, εγκληματικά δόθηκε η διαταγή να στρατοπεδεύσει στην Αθαλάσσα.
Και το επόμενο πρωί, ως πρόβατα επί σφαγή, σας οδήγησαν, υπό το φως της ημέρας, έρμαια της τουρκικής αεροπορίας στον Κοντεμένο.
Από την ώρα που εκδηλώθηκε η τουρκική εισβολή πορευτήκατε ανοργάνωτοι, χωρίς διαταγές, χωρίς σχέδιο, με μόνα εφόδιά σας το αίσθημα της αυτοσυντήρησης και την απόφασή σας να πολεμήσετε για την Πατρίδα, για την Τιμή των όπλων που σας εμπιστεύθηκε η Πατρίδα και για τη δόξα του Ελληνισμού.
Σας συνέλαβαν ανυπεράσπιστους και από τότε, τα ονόματά σας βρίσκονται στον κατάλογο των αγνοουμένων. Το όνομα σου έμεινε στις δέλτους αυτού του καταλόγου, πάνω από τέσσερις δεκαετίες.
Υπήρξες ένα μέλος αυτού του καταλόγου, που αποτελεί ένα από τα μνημεία της μεγάλης εθνικής συμφοράς.
Σήμερα όμως, Στυλιανέ, γιορτάζεις, γιατί το όνομά σου σβήστηκε από τον κατάλογο των αγνοουμένων και πέρασε στον κατάλογο των ηρώων και των μαρτύρων.
Σήμερα, Στυλιανέ, επιτέλους θα αναπαυθείς μετά από πολύχρονη σκλαβιά και ταλαιπωρία.
Σήμερα, μαζευτήκαμε εδώ για να κηδέψουμε το βασανισμένο σώμα σου.
Σήμερα, η Αργάκα υποδέχεται τα λείψανά σου για, να τα κηδέψει σύμφωνα με τη θρησκεία μας και τις τιμές που αρμόζουν σ’ ένα ηρωομάρτυρα.
Και εμείς, ταπεινοί προσκυνητές της θυσίας σου, είμαστε εδώ για να αποδώσουμε ελάχιστες από τις τιμές που σου αξίζουν.
Να σμίξουμε το πένθος μας, με το πένθος και το κλάμα του Κώστα και της Ευαγγελίας, των αδελφών σου, που σήμερα κατεβαίνουν τον Γολγοθά που ανέβαιναν επί 43 χρόνια, και να σε κατευοδώσουμε στο μεγάλο ταξίδι προς την αθανασία.
Φίλες και φίλοι,
Εδώ και χρόνια, παρακολουθούμε το παράδοξο αυτό φαινόμενο να συμβαίνει στη μικρή μας πατρίδα:
Γονείς, αδέλφια, ακόμα και εγγόνια, να κηδεύουν τους νεαρούς γόνους, προγόνους ή απογόνους τους, που χάθηκαν τα ίχνη τους πριν 43 χρόνια, όταν υπηρετούσαν τη στρατιωτική τους θητεία ή όταν έσπευσαν να υπερασπιστούν τα πάτρια εδάφη και σκοτώθηκαν στη μάχη ή αιχμαλωτίστηκαν και δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ από αφιονισμένους εισβολείς.
Χάθηκαν παλικάρια πριν 43 χρόνια, στην πιο μακάβρια ώρα της Ιστορίας του τόπου μας, στην πιο εφιαλτική ώρα της εθνικής ζωής και πορείας μας.
Η θυσία τους και η ανάμνηση της γενναιότητας τους θα παραμείνουν παντοτινά στις σκέψεις και στις καρδιές μας.
Τα οστά τους, όσα χρόνια και να περάσουν, θα ανευρεθούν και θα ταφούν, αλλά η αρετή και η λεβεντιά τους θα μείνουν ζωντανά και άταφα σύμβολα, για να διαμηνύουν τις ευθύνες και το χρέος μας απέναντι σ’ αυτή τη μικρή και βασανισμένη λωρίδα γης της Κύπρου, που για την ελευθερία της, νέα παιδιά θυσιάστηκαν και που για τη δικαίωσή της εμείς αγωνιούμε και αγωνιζόμαστε.
Ο αγώνας μας, αγώνας ελευθερίας και επιβίωσης, θέλει σύνεση, αλλά και όραμα, θέλει υπευθυνότητα, αλλά και πίστη.
Είναι αγώνας για λύση, για τη συνέχιση της Κυπριακής Δημοκρατίας η οποία μας έχει προστατέψει μέχρι σήμερα.
Οφείλουμε ν’ αγωνιζόμαστε για την πραγματική επανένωση του λαού και του τόπου σε συνθήκες ελεύθερης ζωής, και όχι για μια εύθραυστη συγκόλληση των διαιρεμένων δια της βίας μερών του νησιού μας.
Να αγωνιζόμαστε για μια λειτουργική και βιώσιμη λύση και όχι για μια ρηχή και επισφαλή διευθέτηση.
Να αγωνιζόμαστε για ένα σίγουρο μέλλον και όχι για ένα αβέβαιο αύριο.
Της Κύπρου γιος ο Στυλιανός Κωνσταντή.
Αγωνίστηκε και έπεσε για την ελευθερία.
Τον αποχαιρετούμε σήμερα με τιμές για την ηρωική θυσία του και με σεβασμό στην τίμια μνήμη του.
Γονυπετούμε μπροστά στα τίμια οστά του και αναφωνούμε τη δέσμευσή μας να συνεχίσουμε τον αγώνα, μέχρι την ώρα που ο ήλιος της δικαιοσύνης θα ανατείλει στους θλιμμένους για 43 χρόνια κυπριακούς ουρανούς.
Στο καλό να πας Στυλιανέ.
Και ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει.
Γραφείο Τύπου
7 Μαΐου 2017
