«Κυπριακό: “Χαμένες” και χαμένες ευκαιρίες»,
του Δώρου Θεοδώρου
Προλογίζει ο Πρόεδρος του Δημοκρατικού Κόμματος και υποψήφιος Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Νικόλας Παπαδόπουλος
Δημοσιογραφική Εστία
13 Ιουνίου 2017 και ώρα 7:45 μ.μ.
Υπάρχει μια μερίδα ανθρώπων, τόσο στην Κύπρο όσο και στην Ελλάδα, που συντηρούν τη φήμη ότι το Κυπριακό παραμένει άλυτο, επειδή το επέλεξαν οι ε/κ.
Είτε διότι οι Κύπριοι έκαναν σφάλματα, είτε διότι δεν αξιοποίησαν ευκαιρίες που είχαν.
Ασφαλώς πρόκειται περί μύθου.
Ενός μύθου που επινοήθηκε από την τουρκία, υιοθετήθηκε από κάποιους ξένους και, δυστυχώς, αναπαράχθηκε και συντηρήθηκε από εμάς τους ιδίους.
Αυτός ο μύθος συμπληρώθηκε και “εμπλουτίστηκε” τα τελευταία 9 χρόνια και από τις δύο, κυβερνήσεις του ΑΚΕΛ και του ΔΗΣΥ.
Κυρίως με το μόνιμο αφήγημα που ακούμε μετά την απόρριψη του Σχεδίου Ανάν, ότι «η Τουρκία θέλει λύση, αλλά οι ε/κ είναι το πρόβλημα».
«Ακούμε θετική ρητορική από πλευράς της Τουρκίας» μας λένε.
«η τουρκία θέλει διακαώς λύση», μας είπαν.
Οι ε/κ όμως, πρέπει να παραμένουν στο σκοτάδι και να μην γνωρίζουν τι συζητείται στο Κυπριακό γιατί είναι μαξιμαλιστές και απορριπτικοί.
Μας φόρτωσαν αισθήματα ενοχής.
Ότι είμαστε οι πρωταρχικοί αίτιοι της κακοδαιμονίας μας.
Ότι οφείλουμε να πληρώσουμε τίμημα για τα σφάλματά μας.
Ότι αρνηθήκαμε να αξιοποιήσουμε ευκαιρίες για λύση που μας προσφέρθηκαν.
Διαφωνώ. Αν υπήρχαν «χαμένες ευκαιρίες» αυτές ήταν της Τουρκίας!
Οι μόνες ευκαιρίες που εμείς «χάσαμε» ήταν να καταντήσουμε με την υπογραφή μας προτεκτοράτο της Τουρκίας.
Να πω ότι δεν έχουμε κάμει λάθη, από το 1960; Έχουμε κάμει.
Θα ήταν αδιανόητο να αναμένει κανείς από ένα νέο ανεξάρτητο κράτος να μην κάνει λάθη.
Αλλά η συμφορά που μας ήλθε είναι δυσανάλογη προς τα λάθη που ενδεχομένως έχουμε κάνει. Είναι άσχετη, δηλαδή, με τα λάθη μας. Έγινε και οφείλεται σε άλλους παράγοντες.
Κυρίως ξένους παράγοντες.
Μας λένε οι διάφοροι καλοθελητές: «Πάρετε ό,τι σας δίνεται».
Μα δεν μας δίνεται τίποτε για να πάρουμε. Αντίθετα, απαιτούν περισσότερα απ’ αυτά που πήραν με τη βία.
Δεν υπήρξε οιοσδήποτε ηγέτης στην Κύπρο που είχε την ευκαιρία να λύσει το Κυπριακό και δεν την αξιοποίησε.
Αντίθετα, όλοι οι ηγέτες της Κύπρου ήθελαν λύση. Η Τουρκία δεν ήθελε.
Είναι δε χαρακτηριστικό το γεγονός, ότι οι θιασώτες της θεωρίας περί χαμένων ευκαιριών, δεν αποτόλμησαν μέχρι σήμερα να αναλύσουν σε βάθος αυτές τις “ευκαιρίες” που θεωρούν σαν χαμένες και να τεκμηριώσουν την άποψή τους.
Αντίθετα, το βιβλίο του Δώρου Θεοδώρου, «Κυπριακό: “Χαμένες” – εντός εισαγωγικών – και χαμένες – εκτός εισαγωγικών – ευκαιρίες», αναλύει και τεκμηριώνει την άποψη, ότι οι λεγόμενες χαμένες ευκαιρίες για λύση του Κυπριακού, ουδέποτε παρουσιάστηκαν.
Αντίθετα, όλες οι πρόνοιες των σχεδίων που απορρίψαμε καθιστούσαν την Τουρκία αφέντη στα κατεχόμενα εδάφη και ισότιμο συνεταίρο στην υπόλοιπη έκταση της Κύπρου, στον εναέριο χώρο, στα χωρικά ύδατα και στην ΑΟΖ.
Όπως ο ίδιος ο συγγραφέας αναφέρει χαρακτηριστικά στην εισαγωγή του βιβλίου του: «Κανένα από τα σχέδια που μας προτάθηκαν δεν έδινε Κυπριακή λύση στο πρόβλημά μας. (…) Όλα ανεξαίρετα και τα προ και τα μετά την εισβολή έχουν ένα κοινό παρονομαστή την ικανοποίηση των στρατηγικών βλέψεων της Τουρκίας. Βραχυπρόθεσμα ή μεσοπρόθεσμα.
Όλοι όσοι επικαλούνται τέτοιες χαμένες ευκαιρίες ας μπουν στον κόπο να δουν ξανά αυτά τα σχέδια και να πουν ποιο ή ποια απ’ αυτά δεν έδιναν στην Τουρκία το ρόλο του επικυρίαρχου της Κύπρου».
Η έκδοση του βιβλίου του φίλου Δώρου, αποτελεί ευτυχή συγκυρία και συμπληρώνει την έκδοση του βιβλίου του Κέντρου Μελετών “Τάσσος Παπαδόπουλος”, «Τα Σχέδια για το Κυπριακό από το 1956 ως το 1984. Υπήρξαν και χάθηκαν ευκαιρίες για λύση;».
Και τα δύο βιβλία καταλήγουν στο ίδιο ακριβώς συμπέρασμα:
Ουδέποτε μας προτάθηκε σχέδιο λύσης, που να μην προνοούσε, ουσιαστικά, την ίδρυση δύο χωριστών κρατών και με την Κύπρο ολόκληρη όμηρο της Τουρκίας.
Φίλες και φίλοι,
Υπό το φως των εμπειριών των τελευταίων ετών, κυρίως δε των τελευταίων 9 άγονων ετών, δεν διστάζω να πω, ότι το κυπριακό δεν πρόκειται να λυθεί με κανένα σχέδιο λύσης βασισμένο στη φιλοσοφία της «διευθέτησης» που θα αφήνει την Κύπρο στον έλεγχο της Τουρκίας.
Γι’ αυτό, βαθειά πιστεύω, ότι το βιβλίο του Δώρου Θεοδώρου, προσφέρει στον αναγνώστη, πέραν από την εμπεριστατωμένη και επιστημονική ανάλυση των διαφόρων σχεδίων λύσης του Κυπριακού, και τον απαιτούμενο προβληματισμό για το ποιες πρέπει να είναι απ’ εδώ και πέρα οι επιλογές μας στον πολιτικό, στον στρατηγικό και στον διπλωματικό τομέα.
Ο αγώνας του λαού μας ήταν και παραμένει αγώνας εναντίον της κατοχής και αγώνας για ελευθερία και ανεξαρτησία.
Υπάρχει Κυπριακό πρόβλημα, διότι υπάρχει Ελληνισμός στην Κύπρο, κάτι που ουδέποτε έχει αποδεχθεί η Τουρκία.
Αυτός ο Ελληνισμός σήμερα κινδυνεύει με αφανισμό.
Εμείς λέμε: Δεν πρόκειται ποτέ να δεχτούμε, η λύση του Κυπριακού να είναι η αποτύπωση επί χάρτου των αποτελεσμάτων της τουρκικής εισβολής και κατοχής.
Τα αποτελέσματα της κατοχής δεν πρέπει, ούτε μπορούν να αντιμετωπίζονται σαν αναπότρεπτα και μη αναστρέψιμα “δεδομένα” ή “τετελεσμένα ή σαν “πραγματικότητες”, τις οποίες, δήθεν, είμαστε υποχρεωμένοι να αποδεχτούμε, διότι, δήθεν, …κάναμε λάθη και χάσαμε ευκαιρίες.
Η λύση πρέπει να σηματοδοτεί την ακύρωση της κατοχής και την ανατροπή της διαίρεσης και τα συνακόλουθά της.
Η έκδοση του βιβλίου «Κυπριακό: “Χαμένες” και χαμένες ευκαιρίες», του Δώρου Θεοδώρου, συμβάλλει προς αυτή την κατεύθυνση. Του ευχόμαστε να είναι καλοτάξιδο.